تکنولوژی جوشکاری آلیاژ آلومینیوم

منابع انرژی زیادی برای جوشکاری مدرن وجود دارد، از جمله شعله گاز، قوس الکتریکی، لیزر، پرتوهای الکترونی، اصطکاک و فراصوت. جوشکاری علاوه بر کاربرد در کارخانجات، در محیط‌های مختلفی مانند مزرعه، زیر آب و فضا نیز قابل انجام است. جوشکاری در هر کجا که اتفاق بیفتد می تواند برای اپراتور خطری ایجاد کند، بنابراین هنگام جوشکاری باید اقدامات احتیاطی مناسب انجام شود. صدمات احتمالی ناشی از جوشکاری به بدن انسان شامل سوختگی، شوک الکتریکی، اختلال بینایی، استنشاق گازهای سمی و اشعه ماوراء بنفش بیش از حد است.

جوشکاری به سه روش زیر به هدف اتصال دست می یابد:
1. جوشکاری ذوبی - حرارت دادن قطعات کار برای اتصال تا حدی ذوب آنها و تشکیل یک حوضچه مذاب و سپس پس از خنک شدن و جامد شدن حوضچه مذاب به هم می پیوندند. در صورت لزوم، پرکننده ها را می توان برای کمک اضافه کرد. برای جوشکاری فلزات و آلیاژهای مختلف مناسب است. فشار.
2. جوشکاری تحت فشار - فرآیند جوشکاری باید بر روی جوش که مربوط به پردازش مواد مختلف فلزی و برخی مواد فلزی است، فشار وارد کند.
3. لحیم کاری - استفاده از یک ماده فلزی با نقطه ذوب پایین تر از فلز پایه به عنوان لحیم کاری، استفاده از لحیم مایع برای خیس کردن فلز پایه، پر کردن شکاف اتصال، و انتشار interdiffusion با فلز پایه برای تحقق جوشکاری اتصال. برای جوشکاری مواد مختلف و همچنین برای جوشکاری فلزات مختلف یا مواد ناهمگن مناسب است.