خودروی انرژی نو

وسایل نقلیه با انرژی جدید (NEV) یا وسایل نقلیه با سوخت جایگزین، به وسایل نقلیه ای اطلاق می شود که از انرژی غیر متعارف (سوخت فسیلی) به عنوان منبع انرژی استفاده می کنند (یا از سوخت خودروهای معمولی استفاده می کنند، دستگاه های جدید قدرت خودرو را اتخاذ می کنند)، فناوری های پیشرفته را در کنترل قدرت خودرو یکپارچه می کنند. و رانندگی کنید و وسایل نقلیه ای را با اصول فنی پیشرفته، فناوری های جدید و ساختارهای جدید تشکیل دهید. وسایل نقلیه با انرژی جدید شامل پنج نوع اصلی هستند: خودروهای الکتریکی هیبریدی (HEVs، عمدتاً به خودروهای هیبریدی نفتی و خودروهای الکتریکی هیبریدی پلاگین)، خودروهای الکتریکی خالص (BEVs) و خودروهای خورشیدی، خودروهای سلول سوختی (FCEVs)، توسعه یافته- وسایل نقلیه الکتریکی برد (REEVs) [1]، و سایر وسایل نقلیه با انرژی جدید از جمله انرژی مکانیکی (مانند ابرخازن‌ها، فلایویل‌ها، هوای فشرده و سایر وسایل ذخیره‌سازی انرژی با راندمان بالا) وسایل نقلیه و غیره. سوخت‌های غیر متعارف خودرو به سوخت‌هایی غیر از بنزین و دیزل، مانند گاز طبیعی (NG)، گاز مایع (LPG)، بنزین اتانول (EG)، متانول، دی متیل اتر و سوخت هیدروژن [2][3]. علاوه بر این، برخی از راه حل های نامطلوب مانند موتورهای استرلینگ و موتورهای احتراق داخلی شش زمانه وجود دارد که باعث افزایش راندمان احتراق و حتی انرژی هسته ای می شود.

در روزهای اولیه تاریخ خودرو، راه حل های زیادی وجود داشت که از انرژی غیر از بنزین یا گازوئیل استفاده می کردند یا برخی از آنها می توانستند از بنزین یا گازوئیل استفاده کنند اما از موتورهای احتراق داخلی استفاده نمی کردند، اما این وسایل نقلیه به دلیل مقرون به صرفه بودن حذف شدند. احیای این نوع خودرو در دهه 1970 آغاز شد. ارتقای وسایل نقلیه انرژی جدید برای برآوردن نیازهای حفاظت از محیط زیست و بحران نفت و کاهش یا کنار گذاشتن مدل های رایج فعلی که بنزین یا دیزل سنتی را برای به حرکت درآوردن موتورهای احتراق داخلی می سوزانند، انجام شد.

در جمهوری خلق چین، دولت تصریح می کند که وسایل نقلیه با انرژی جدید شامل سه دسته هستند: وسایل نقلیه الکتریکی خالص (EV)، وسایل نقلیه الکتریکی هیبریدی پلاگین (PHEV) و خودروهای سلول سوختی (FCEV). این سه نوع خودرو در چین یارانه می گیرند (انتظار می رود بعد از سال 2020 لغو شوند) و سفر راحت دارند (مثلاً در پکن، خودروهای برقی خالص مشمول محدودیت پلاک نمی شوند و غیره). جمهوری خلق چین انتظار دارد که خودروهای انرژی جدید در سال 2035 به جریان اصلی فروش تبدیل شوند[4].

طبقه بندی وسایل نقلیه جدید انرژی تقریباً به شرح زیر است. وسایل نقلیه الکتریکی، وسایل نقلیه موتور احتراق داخلی با سوخت های جایگزین، و وسایل نقلیه هیبریدی جریان اصلی هستند، اما برخی افراد در حال توسعه راه حل های دیگری هستند:

به دلیل ساختار ساده ای که دارد، بیشتر برای خودروهای داخل شهر مناسب است، اما برای رانندگی در مسافت های طولانی، ممکن است در حین رانندگی از نیروی مایکروویو استفاده شود. ماشین‌های بزرگ‌تر را می‌توان در مسیر ترولی‌بوس‌ها هدایت کرد.

برق

منبع تغذیه بی سیم

باتری، معروف ترین آن تسلا مدل 3 است

پیل سوختی، معروف ترین آنها تویوتا میرای است

انرژی خورشیدی

این نوع راه حل، ادامه استفاده از موتورهای احتراق داخلی است، اما روی آوردن به سایر سوخت‌های ارزان‌تر و کم انتشار کربن. در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم با خودروهای بنزینی نیز رقابت می کرد. مزیت یک وسیله نقلیه جدید انرژی این است که بیشتر برای وسایل نقلیه سنگین مناسب است که وسایل نقلیه الکتریکی برای آن مناسب نیستند.

اتانول مانند فورد مدل T که در ابتدا نسخه الکلی داشت اما بعداً تولید آن متوقف شد زیرا افرادی که این خودرو را خریداری کردند درآمد پایینی داشتند و فقط نسخه بنزینی با قیمت پایین تر را خریداری می کردند.

متانول

بیودیزل

هیدروژن

گاز طبیعی فشرده (CNG)

گاز مایع (LPG)

گاز طبیعی مایع

گاز چوب قبل و بعد از جنگ جهانی دوم رایج بود، مانند اتوبوس زغالی ژاپن.

وسایل نقلیه ای که از دو یا چند منبع انرژی استفاده می کنند عمدتاً به وسایل نقلیه ای اطلاق می شود که علاوه بر موتورهای احتراق داخلی از انرژی الکتریکی برای به حرکت درآوردن موتورهای الکتریکی استفاده می کنند. آنها عمدتاً عبارتند از:

خودروهای هیبریدی که از موتورهای الکتریکی برای کمک به موتورهای احتراق داخلی برای افزایش بازده کلی تبدیل انرژی استفاده می کنند. معروف ترین آنها تویوتا پریوس است.

خودروهای برقی هیبریدی پلاگین که عمدتاً از موتورهای الکتریکی استفاده می کنند که می توانند برای شارژ به شبکه برق وصل شوند و از موتورهای احتراق داخلی به عنوان وسایل نقلیه کمکی پشتیبان استفاده می کنند. معروف ترین آنها میتسوبیشی اوتلندر PHEV و سری DM BYD هستند.