عملکردهای اصلی شار عبارتند از حذف اکسید از سطح جوش، کاهش نقطه ذوب و کشش سطحی لحیم کاری، محافظت از فلز جوش در برابر گازهای مضر موجود در اتمسفر اطراف در حالت مایع و ایجاد لحیم کاری مایع. سرعت جریان مناسب برای پر کردن مفصل لحیم کاری.
فلاکس نقش حیاتی در فرآیند جوشکاری دارد. اول از همه، شار می تواند اکسید را از سطح جوش حذف کند و از اکسید شدن مجدد لحیم و سطح جوش در حین جوشکاری جلوگیری کند، در نتیجه کشش سطحی لحیم کاری را کاهش داده و از پیشرفت صاف فرآیند جوشکاری اطمینان حاصل می کند. ثانیاً، نقطه ذوب شار معمولاً کمتر از نقطه ذوب لحیم است، به این معنی که قبل از ذوب لحیم، شار ذوب شده است و می تواند نقش خود را به عنوان کمک کننده لحیم کاری به طور کامل ایفا کند. علاوه بر این، شار دارای سرعت نفوذ نفوذ بالایی است، که معمولاً به انبساط حدود 90٪ یا بیشتر برای اطمینان از توزیع یکنواخت لحیم کاری نیاز دارد. ویسکوزیته و وزن مخصوص شار نیز باید از لحیم کاری کوچکتر باشد تا از دشواری نفوذ نفوذ و مشکل پوشش ناشی از ویسکوزیته زیاد جلوگیری شود. در فرآیند جوشکاری، شار همچنین می تواند از پاشش مهره های جوشکاری جلوگیری کند، گاز سمی و بوی تحریک کننده قوی تولید نمی کند، و باقی مانده پس از جوشکاری به راحتی حذف می شود، بدون خوردگی، بدون جذب رطوبت و بدون هدایت الکتریکی و سایر ویژگی ها. در نهایت، شار به طور پایدار در دمای اتاق ذخیره می شود که کاربرد و قابلیت اطمینان آن را در محیط های مختلف تضمین می کند.
نقش شار همچنین شامل محافظت از ناحیه جوش برای جلوگیری از تهاجم اکسیژن و هیدروژن در هوا است. اطمینان از ترکیب شیمیایی جوش؛ اطمینان از فرآیند جوشکاری پایدار و تشکیل جوش خوب؛ سرعت خنک شدن فلز مذاب را کاهش دهید، نقص هایی مانند ورود سرباره در منافذ را کاهش دهید. جلوگیری از پاشش فلز، بهبود کارایی رسوب. علاوه بر این، شار همچنین می تواند با بهبود رسانایی قوس، محافظت از قوس و حوضچه مذاب در برابر اکسیداسیون، نیترید شدن و تبخیر عناصر آلیاژی و حذف ناخالصی های مضر (اکسیژن زدایی) نقش تثبیت قوس، حفاظت و متالورژی شیمیایی را در فرآیند جوشکاری ایفا کند. ) و آلیاژسازی، برای برآوردن الزامات ترکیب شیمیایی و عملکرد.
استفاده از فلاکس عمدتاً شامل مراحل زیر است:
از تمیز بودن سطح جوش اطمینان حاصل کنید: قبل از شروع جوشکاری، باید از تمیز بودن سطح فلزی که قرار است جوش داده شود، عاری از روغن، گرد و غبار و اکسید باشد. این به این دلیل است که سطح فلزی تمیز جذب شار و همجوشی را تسهیل می کند.
انتخاب شار مناسب: نوع مناسب شار را با توجه به ویژگی های مواد جوشکاری و نیازهای جوش انتخاب کنید. مواد مختلف فلزی و الزامات جوش ممکن است به انواع مختلف شار نیاز داشته باشند.
اعمال شار: از یک برس، آبپاش یا ابزار کاربردی دیگر برای اعمال شار به طور یکنواخت روی سطح فلزی که قرار است جوش داده شود، استفاده کنید. مطمئن شوید که پوشش شار کافی است و هیچ شکافی باقی نمی ماند.
ناحیه جوش را گرم کنید: ناحیه جوش را تا دمای کافی گرم کنید تا شار ذوب شود و با سطح فلز فیوز شود. این کار معمولاً مستلزم استفاده از تجهیزات گرمایشی مانند تفنگ های شعله ای، جوش قوس الکتریکی و غیره است.
لحیم کاری اضافه کنید: زمانی که ناحیه لحیم کاری به دمایی رسید که شار ذوب می شود، لحیم کاری را به محل اتصال گرم شده اضافه کنید و مطمئن شوید که جریان دارد و سطح مورد نظر را می پوشاند.
شار اضافی را بردارید: پس از اتمام جوشکاری، شار اضافی را حذف کنید تا از تمیزی محل جوش اطمینان حاصل کنید.
استفاده از شار انتشار گرما کمی متفاوت است، از گرمای واکنش شیمیایی ترکیبات فلزی به عنوان منبع گرما استفاده می کند، از طریق گرم کردن بیش از حد فلز مذاب کار گرمایش مستقیم یا غیرمستقیم، در حفره قالب گرافیت خاص برای تشکیل یک شکل، اندازه خاص. اتصال جوش ذوبی با شارهای گرمازا، هیچ منبع حرارتی اضافی برای گرمایش مورد نیاز نیست، اما گرمای تولید شده توسط واکنش های شیمیایی، فرآیند جوشکاری را تکمیل می کند.
به طور کلی، روش اعمال شار با توجه به نیازهای خاص جوشکاری و نوع شار انتخاب شده متفاوت است، اما مراحل اصلی شامل آماده سازی سطح، انتخاب و اعمال شار، گرم کردن، و افزودن لحیم و حذف شار اضافی است. شارهای گرمازا متکی به گرمای تولید شده توسط واکنش های شیمیایی برای تکمیل فرآیند جوشکاری هستند و نیازی به منبع حرارت اضافی ندارند.
